Dominikanie w Krakowie pojawili się już w 1222

Do Krakowa dominikanie przybyli w 1222 roku dzięki zabiegom i staraniom ówczesnego biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża. Bezpośrednim założycielem Polskiej Prowincji Dominikanów jest święty Jacek Odrowąż (1176 -1257), który swój habit zakonny przyjął z rąk świętego Ojca Dominika. Od samego początku pobytu w Krakowie bracia dominikanie przez przykład swego życia, liturgię, głoszenie Słowa Bożego i studium wpisują się w historię tego miasta.

Poznaj naszą Bazylikę

Obecnie w naszym klasztorze zamieszkuje ponad 100 braci, z czego ponad 70 to bracia studiujący teologię, nie tylko z Polski, ale także z Ukrainy, Białorusi i Węgier.

Przy naszym klasztorze działa min. duszpasterstwo akademickie Beczka, duszpasterstwo młodzieży Przystań, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Dominikańskie Centrum Informacji o Sektach i Nowych Ruchach Religijnych i różne inne duszpasterstwa i instytucje. Jest to również miejsce spotkań różnych wspólnot krakowskich; miejsce promocji kultury przejawiające się w organizowaniu promocji książek, koncertów, wystaw i różnych dyskusji panelowych.

Klasztorne krużganki z XVI w. to cztery zestawione z sobą przestronne korytarze tworzące zamknięty czworobok z wirydarzem pośrodku. Jest to miejsce wiecznego spoczynku braci, i ludzi związanych z Zakonem, stąd na ścianach liczne epitafia i płyty pamiątkowe, jak i portrety polskich dominikanów, którzy byli biskupami od XIII do XV w. oraz obrazy ukazujące różne legendy z historii Zakonu. We wschodnim skrzydle krużganków odnajdujemy wejście do kapitularza z gotyckim portalem z XIV w. Przez atrium trafiamy do refektarza najstarszej części klasztoru wzniesionej w XII w. Ta romańska budowla służyła pierwotnie jako klasztorny kościółek. Wnętrze zdobi polichromia Chrystusa Ukrzyżowanego, a także obrazy Dollabeli m.in. Rozmnożenie chleba, Gościna Jezusa u Marty i Marii, Cudowny połów ryb. Pod refektarzem znajduje się romańska krypta z przełomu XI-XII w. stanowiąca obecnie miejsce różnych spotkań duszpasterskich.